ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Αντιμετώπιση αλλεργικών νοσημάτων
Η αντιμετώπιση των αλλεργικών νοσημάτων είναι πολύπλευρη και εξατομικεύεται ανάλογα με το αίτιο και τον ασθενή.

Η αποφυγή του υπεύθυνου αλλεργιογόνου είναι μία λύση, η οποία δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις είναι ανέφικτη. Η έκθεση σε ορισμένα αλλεργιογόνα της ατμόσφαιρας για παράδειγμα, είναι αναπόφευκτη.

Επομένως, ο ασθενής χρειάζεται να λαμβάνει συμπτωματική αγωγή, φάρμακα δηλαδή που περιορίζουν τα συμπτώματα της αλλεργίας. Η αγωγή αυτής της μορφής είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, όταν γίνεται σωστά, όμως δεν έχει οποιαδήποτε συνέπεια στο αλλεργικό υπόστρωμα του ασθενή: την επόμενη φορά που αυτός θα εκτεθεί στο αλλεργιογόνο που τον ενοχλεί, θα αναπτύξει και πάλι συμπτώματα και θα ξαναχρειαστεί αγωγή.

Το πιο σημαντικό επομένως που μπορεί να γίνει για έναν αλλεργικό ασθενή είναι η αιτιολογική αντιμετώπιση, η οποία στοχεύει στη ρίζα του προβλήματος. Αυτό επιτυγχάνεται με την ανοσοθεραπεία. Σε αυτή χορηγούμε σταδιακά μικρές δόσεις από το υπεύθυνο αλλεργιογόνο, ώστε να “ξεγελάσουμε” το ανοσοποιητικό του σύστημα και να σταματήσει να το αναγνωρίζει ως ξένο. Η ανοσοθεραπεία αντιμετωπίζει την αλλεργική νόσο στη βάση της, ώστε την επόμενη φορά που ο ασθενής θα εκτεθεί στο αλλεργιογόνο να μην εμφανίσει συμπτώματα.

Ανοσοθεραπεία στην αναπνευστική αλλεργία:
Στην περίπτωση της αλλεργικής ρινίτιδας και του άσθματος, η ανοσοθεραπεία επιτυγχάνεται με τη μακροχρόνια χορήγηση του ίδιου του ενοχοποιούμενου αλλεργιογόνου (είτε υποδόρια, είτε με τη μορφή υπογλώσσιων σταγόνων), που προκαλεί απευαισθητοποίηση στον αλλεργικό ασθενή. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται άμεση παρέμβαση στη φυσική πορεία του προβλήματος, μείωση των αλλεργικών συμπτωμάτων και σημαντικός περιορισμός της χρήσης συμβατικών φαρμάκων. Είναι μία ιδιαίτερα χρήσιμη θεραπεία στα πρώτα στάδια της αλλεργικής νόσου, καθώς μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξη της.

Ανοσοθεραπεία σε δηλητήρια υμενοπτέρων (μέλισσα, σφήκα) 
Η αλλεργία στα υμενόπτερα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις, συχνά επικίνδυνες για τη ζωή. Γι’ αυτό το λόγο η ανοσοθεραπεία είναι εξαιρετικής σημασίας. Έχει πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας που σημαίνει ότι ο ασθενής μπορεί να ανεχτεί επόμενο τσίμπημα και να μην πάθει απολύτως τίποτα ή να έχει μόνο τοπική, ήπια αντίδραση όσο επικίνδυνη και αν αυτή ήταν στο παρελθόν. Η αλλεργία δηλαδή αυτή θεραπεύεται και αυτό γίνεται με την ανοσοθεραπεία. Η χορήγηση της γίνεται μόνο στα ιατρεία καθώς χορηγείται μόνο σε υποδόρια, ενέσιμη δηλαδή μορφή, και η διάρκεια είναι για τουλάχιστον 5 χρόνια. Ο ασθενής βέβαια είναι προστατευμένος από τους πρώτους μήνες εφαρμογής, η συνέχιση της θεραπείας όμως επιβάλλεται, ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχιση της προστασίας για πολλά έτη μετά τη διακοπή της.

Απευαισθητοποίηση στην τροφική αλλεργία
Αφορά συνήθως παιδιά με επίμονη τροφική αλλεργία άμεσου τύπου, στα οποία επιχειρούμε να εισαγάγουμε το υπεύθυνο αλλεργιογόνο με πολύ αργό τρόπο ή με τροποποιημένη μορφή. Αυτό έχει ως στόχο την ταχύτερη αποδρομή της αλλεργίας αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Για παράδειγμα, σε ένα παιδί με επίμονη τροφική αλλεργία στο γάλα ή στο αυγό, η συνολική διάρκεια της αλλεργίας του μπορεί να μειωθεί, αν εισαχθεί υπό ιατρική καθοδήγηση στο καθημερινό διαιτολόγιο του κατάλληλα θερμικά επεξεργασμένο αλλεργιογόνο (π.χ. αυγό σε κέικ) και σε κατάλληλη δοσολογία.

Απευαισθητοποίηση στη φαρμακευτική αλλεργία
Η εν λόγω διαδικασία έχει ένδειξη σε περιπτώσεις όπου ο ασθενής χρειάζεται απολύτως το φάρμακο στο οποίο είναι αλλεργικός και δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή (π.χ. χημειοθεραπευτικά φάρμακα). Επιτυγχάνεται με τη σταδιακή χορήγηση μικρών δόσεων του φαρμάκου με στόχο την επίτευξη προσωρινής ανοχής. Η απευαισθητοποίηση σε φάρμακα γίνεται σε περιβάλλον κατάλληλα εξοπλισμένο ώστε να αντιμετωπιστούν πιθανές αντιδράσεις. Περισσότερα για τη φαρμακευτική αλλεργία μπορείτε να βρείτε εδώ.